Zo vanzelfsprekend zijn de producten in de supermarkt of drogisterijen, toch zit er wat techniek achter. Elk product dat je koopt is voorzien van een houdbaarheidsdatum. Of het nou binnen een week of binnen één jaar over de datum is. Het zou heel lang duren als er bij elk product handmatig een sticker wordt geplakt om de datum aan te geven. Het zou erg zijn als er anno 2016 nog niks was uitgevonden om dit proces te versnellen. Door middel van de techniek van coding and marking kan dit proces worden versneld in grote hoeveelheden. Zonder een continous inkjet printer en de nieuwe technieken was de samenleving wel anders geweest. Oke, we weten de techniek achter de houdbaarheidsdatum. En nu? Veel mensen letten precies op de datum, om te weten dat een product is verlopen, vooral als het om eten gaat. Niemand wilt bedorven voedsel eten en een voedselvergiftiging oplopen. Wat vele niet weten is dat de houdbaarheidsdatum een voorspelde datum is, net als het weer. De fabrikant bepaalt zelf de datum met een ruime marge, je kan het natuurlijk nooit precies weten. Fabrikanten willen op deze manier ook de verantwoordelijkheid naar de consument zelf schuiven. Wanneer je een voedselvergiftiging oploopt door voedsel te eten na de houdbaarheidsdatum, kan je de fabriek niet aanklagen. Met deze ruime houdbaarheidsdatum is de kans op verspilling wel groot. Er zijn mensen die deze datum stipt volgen terwijl het nog een paar dagen kan worden gegeten of gedronken, maar dit weten ze natuurlijk niet. Het is beter om je eigen ruikvermogen hierbij te gebruiken om te beoordelen of iets nog eetbaar is, zo verspillen we minder. We leven in een land waar we door houdbaarheidsdatum veel verspillen, terwijl er aan de andere kant mensen sterven van de honger. Iets om over na te denken toch? |
http://www.kba-metronic.com/ |