Het heeft geen zin om een balans te vinden tussen werk en ontspanning: het leven slingert als een slinger en stopt zelden halverwege, zegt Rob Moore, ondernemer en auteur van The Leverage Principle. We publiceren een fragment uit het boek – over wat er in strijd is met deze mythische “balans”. Er is één belachelijke misvatting die de meeste mensen als redelijk beschouwen en dat is het idee van een soort van evenwicht tussen werk en privé. Hoe kun je praten over een soort ‘evenwicht’ als je meer dan een derde van je toegewezen jaren besteedt – het kost iemand een halve eeuw – werken en geluk en vrijheid uitstellen tot het einde van je leven, wat je misschien niet hebt en welke zullen zeker niet zo lang zijn als uw arbeidsjaren? Het blijkt dat je meer werkt dan dat je slaapt! Het blijkt dat je meer werkt dan plezier hebt, nieuw onderzoekt, creëert, communiceert, leert en liefhebt, zelfs als je het allemaal samenvoegt. En waar is de balans? Je hebt jezelf in vrijwillige slavernij overgegeven! U zou dit uw kinderen niet wensen, maar waarom duldt u zelf het met hem? De samenleving legt je een schema op: werk op weekdagen, rust in het weekend. De corporatie legt u een werkdag op van 8.00 uur tot 21.00 uur. Het kapitalisme legt je de noodzaak op om te werken om geld te verdienen. Maar moet je echt leven volgens de regels die andere mensen of systemen je opleggen? Nee, dat zou je niet moeten doen. Je hebt een keuze als je een andere manier van leven kent, dat wil zeggen, als je bekend bent met de filosofie van levensmanagement. De slinger beweegt van het ene uiterste punt door het midden naar een ander uiterste punt. Het is voor een zeer korte tijd in het centrum. Meestal snelt het van het ene uiterste naar het andere en vliegt heel snel voorbij het middelpunt. Dit is ook hoe de “balans” tussen werk en privé eruit ziet. In dat deel waar de aandacht op gericht is, verschijnen resultaten, maar op dit moment wend je je af van het andere deel, en daar vervalt alles. Het is dwaas te denken dat de slinger ooit in evenwicht zal stoppen. Hij zal de hele tijd slingeren, soms aan de kant van het werk blijken te zijn – en dan heb je geld, je carrière zal vooruitgaan, maar thuis zullen ze je vergeten, – soms naar de kant gaan waar alles is prima met je gezin en persoonlijke vrijheid, maar slecht met werk en financiële vooruitzichten. Zo werkt tijd, zo zijn leven en aandacht geregeld: het is onmogelijk om balans te bereiken, je moet altijd kiezen uit twee uitersten, zoals ‘focus op iets – of vergeet het’, ‘ontwikkel – of laat het los ”,“ Overnemen – of slachtoffer worden ”. Mensen die hun tijd beheren en hun leven beheersen, overtreden deze regels en creëren hun eigen regels. Ze kennen een andere, betere manier om te handelen. Heb je ooit een succesvol persoon horen praten over de balans tussen werk en privé? Niet? Zulke mensen klagen nooit over de noodzaak om te werken, omdat ze van hun werk houden of niet van hun werk houden, maar ze zien vooruitzichten en overwinnen daarom gemakkelijk kortstondige ongemakken. Het is niet zo dat succesvolle mensen zich niet ongemakkelijk voelen of dat ze alleen doen wat ze willen. Het gaat erom dat ze een duidelijk doel hebben, ze zijn graag bereid om bij te dragen en problemen aan te pakken, en ze begrijpen intuïtief wat ze nodig hebben, ook al is het op korte termijn niet prettig. Ze weten hoe ze de beweging van de slinger moeten volgen. Hier zijn 4 manieren om van het constante gevoel van gebrek aan “balans” tussen werk en privé af te komen. Werk is ook leven, en leven is ook werk, alles is één. Het leven stopt niet wanneer u het kantoor binnenloopt, en het werk stopt niet wanneer u besluit tijd vrij te maken voor uw “persoonlijke leven”. Soms doe je op het werk interessante dingen die je leuk vindt en waardoor je je zinvol en doelgericht voelt. Soms, als je zelfs je favoriete dingen doet, moet je iets doen dat niet erg prettig is, iets pijnlijks en vernederends. Deze emotionele extremen kunnen niet worden genegeerd, dus het is dwaas om te denken dat elke baan pijnlijk is, en dat wat niet, altijd een plezier is. Volg de slinger, concentreer je op één taak en doe deze op de best mogelijke manier. Doe je best met wat je leuk en onaangenaam vindt. Om je een gelukkig en vrij persoon te voelen die de meeste tijd controle heeft over je eigen leven, moet je een beroep kiezen dat je passie zal worden, dat zal aanvoelen als een roeping en zelfs als amusement. In dit geval hoeft u werk en privéleven niet over verschillende polen te verdelen. Combineer ze zoveel mogelijk. Geniet van je werk als je thuis bent en reis als een vakantie. In plaats van aan het einde van uw leven op één groot pensioen te wachten, kunt u het hele jaar door voor uzelf een “mini-pensioen” regelen. ‘Werk’ langer en meer, maar alleen omdat je het leuk vindt, omdat je je stempel op de geschiedenis wilt drukken en iets wilt bereiken. Scheid huis en kantoor niet, betrek uw gezin bij “werk”, laat uw hobby’s werken. In plaats van te denken dat u moe wordt op het werk en zich ontspant op vakantie, moet u altijd mobiel zijn, reizen, werk en privéleven combineren. Doorbreek de rigide structuur die door de samenleving is opgelegd en creëer uw eigen structuur die past bij uw leven zoals u het ziet. Zelfs als je geobsedeerd raakt, zoals het geval is met de meeste gepassioneerde en succesvolle mensen, moet je hiervoor nog steeds geen tijd opofferen met familie of vrienden. Waarom zou je mensen die je leuk vindt opdelen in “werkvrienden” en “familievrienden”? Waarom combineert u ze niet allemaal? Leef nu alles, in het moment, zodat u niets hoeft uit te stellen of in evenwicht te brengen. Verdeel uw tijd niet in weekdagen en weekenden. Alles is altijd en overal geschikt. Zoek iets waar je geobsedeerd door raakt, iets dat je niet kunt helpen, maar dat je een gevoel van doelgerichtheid en respect voor jezelf zal geven, iets dat belangrijk is voor andere mensen. Laat de case vallen als deze niet aan deze vereisten voldoet. Probeer niet alles voor iedereen te doen. Geef onnodige dingen op. Sta jezelf toe om extreem te zijn: word een persoon die extreem gefocust is op je doel en extreem afwezig naar al het andere kijkt. Werk wordt niet langer als werk gezien als je iets doet waarvan je denkt dat je het zou moeten doen, dat mensen geld en zaken belooft. Werk houdt op dat te zijn wanneer uw beroep een bedrijf wordt dat echt interessant voor u is. Als je duidelijk weet wie je wilt worden, als je zo’n groot en belangrijk doel voor ogen hebt dat je elke ochtend gemotiveerd en vreugdevol opstaat, hoe kan elke taak die voor je ligt dan werken? Als je stopt, wordt dat zwakte genoemd. Als je een waardig doel opgeeft dat je bijna hebt bereikt, zul je op korte termijn verlichting voelen, maar later zul je spijt krijgen van de beslissing die je hebt genomen. Inderdaad, als je iets vroegtijdig opgeeft, bij de eerste problemen, is dat vaak een teken van zwakte. Dit kan duiden op een gebrek aan visie en langetermijnperspectief. Steeds weer aan de slag gaan is een gegarandeerde manier om niets te bereiken en veel tijd te besteden. Maar soms geeft de drang om te stoppen aan dat de activiteit niet zo belangrijk voor je is. Waarom zou je gewoon doorgaan met iets doen omdat afwijzing als zwakte aanvoelt, of omdat je bijna een doel hebt bereikt (wat niets voor je zegt)? Ik besloot om als architect te gaan studeren en na twee weken realiseerde ik me dat dit niet is wat ik wil doen. De daaropvolgende 154 weken bleef ik lopen omdat ik niet wilde dat mensen die me totaal onbekend waren achter mijn rug zouden zeggen dat ik het had opgegeven. Ik heb iets stom gedaan door niet op tijd te stoppen. Geef nu alles op wat er niet toe doet. Stop gewoon. Geef op wat je nooit goed zult doen. Geef de dingen op die je haat maar waarvan je denkt dat je ze moet doen. Omgekeerd, geef nooit iets op dat belangrijk voor je is, simpelweg omdat het moeilijk is geworden. Visie, zelfbewustzijn en wijsheid komen voort uit het begrijpen van het verschil tussen belangrijk en onbelangrijk. Waar ben je nu: een stap verwijderd van een doel dat belangrijk voor je is, of ergens in het midden van de weg naar nergens? Doe niets en word niet gewoon iemand omdat andere mensen dat van u verwachten. De druk van de samenleving is vermoeiend en inconsistent. Bevrijd uzelf van onbelangrijke dingen die geen verband houden met uw visie en waarden. Laat ze aan andere mensen over (sommigen vinden het misschien leuk en doen het best goed). Stap opzij. Laat hen gaan. En probeer niet te controleren wat ze doen. Je voelt je vrij als je onnodige dingen opgeeft, toegeeft dat je niet alles weet, en de vrijgekomen tijd, energie en passie investeert in iets zinvols dat belangrijk zal zijn voor jou en voor degenen van wie je houdt en voor wie je streeft voordeel. Wat je ook zegt of doet, mensen zullen je toch beoordelen. Zeg en doe dus wat u denkt dat juist is, maar vergeet tact en bescheidenheid niet. https://vacatures.today/cat/Logistics14.html
|
https://www.vindazo.be |
